Fascination About รวมเพลงเศร้า
Fascination About รวมเพลงเศร้า
Blog Article
“เราก็เข้าใจว่าเราไม่ทำงานราชการหรอก เราเป็นเอ็นจีโอช่วยเหลือชาวบ้าน คือองค์กรไหนก็ได้เขียนของบ ผมได้อยู่ช่วยพี่ๆ เอ็นจีโอ ก็คือสามารถเลี้ยงชีพตัวเองได้ และยังช่วยเหลือสังคมได้”
” เขาย้ำว่าหลักๆ เพลงของวงอุษาคเนย์ ไม่มีคำว่ารัก ไม่ใช่เพลงรัก ไม่มีเศษเสี้ยวของความรักแบบหนุ่มสาวเลย
พยายามทบทวนความฝันในทันทีที่ตื่นนอน และจดบันทึก พราะเป็นสิ่งที่หายไปจากความคิดได้ง่าย
กลัววันเวลา พาหัวใจเธอเปลี่ยนจากฉันไป
“ก้านตอง ทุ่งเงิน” ส่งเพลงซึ้ง “หอบฝัน” ให้กำลังใจทุกความฝันนักสู้ เพื่อคนที่อยู่ข้างหลัง
แต่ในขณะที่พวกเขาสำรวจความซับซ้อนของชีวิตยุคใหม่ ในไม่ช้าพวกเขาก็ตระหนักได้ว่าสายสัมพันธ์ที่รวมพวกเขาเป็นหนึ่งเดียวกันนั้นไม่ได้แข็งแกร่งเท่าที่ควรเสมอไป ตั้งแต่ความเข้าใจผิดทางวัฒนธรรมไปจนถึงอคติที่ฝังลึก พวกเขาต้องต่อสู้กับผลที่ตามมาของการกระทำและน้ำหนักของการเลือก แต่ละคนดิ้นรนเพื่อค้นหาจุดยืนของตนในโลกที่ดูเหมือนจะตั้งใจที่จะแยกพวกเขาออกจากกัน
เราพักอยู่กับเพื่อนสนิทที่เพิ่งเสียพ่อไป เขาเล่าให้ฟังว่าเมื่อคืนฝันเห็นพ่อ พ่อยิ้มให้อยู่ไกลๆ เป็นรอยยิ้มที่เขาคุ้นเคย ทุกครั้งที่เขาทำให้พ่อภูมิใจ เขาจะได้รับรอยยิ้มแบบนั้น ไม่เคยมีคำชื่นชมจากพ่อ มีแค่รอยยิ้ม พ่อแค่มายิ้มให้ก่อนจะหันหลังแล้วเดินหายไปในแสงสว่าง เป็นจังหวะที่เขาค่อยๆ เปิดเปลือกตาตื่นขึ้นมาในวันที่ไม่มีพ่อแล้ว
ทำให้ทุกคนได้สบายแค่นี้เองมันง่ายจะตาย
** แค่อยากรู้รังเกียจกันไหม ขอให้มันอย่าเป็นแบบนั้นเลย
ส่วนที่มองอนาคตตัวเองไว้นอกจากการเขียนเพลงและเล่นดนตรีในนามวงอุษาคเนย์อันเป็นภารกิจที่รื่นรมย์ยาวนานไม่จบสิ้น การทำงานกับพรรคก้าวไกลยังเป็นภารกิจที่ขับเคลื่อนชีวิตและความฝันเคียงไปด้วยกัน หรือบทบาทของพ่อลูกสองที่ประคองความรักให้ครอบครัวอบอุ่นต่อไป
ไม่ว่าอยู่แห่งไหน ดั่งเรามีสายใยผูกพัน
หัวใจสำคัญของการเล่าเรื่องที่กว้างขวางนี้คือตัวละครที่หลากหลาย ซึ่งแต่ละตัวก็มีความหวัง เพลง ฝันที่ห่างไกล ความฝัน และการต่อสู้ดิ้นรนเป็นของตัวเอง ตั้งแต่ผู้อพยพที่ดิ้นรนพยายามสร้างชีวิตใหม่ให้กับตัวเองในต่างแดน ไปจนถึงผู้บริหารที่น่าเบื่อหน่ายที่ต้องสำรวจโลกแห่งการเมืององค์กรอันโหดร้าย พวกเขาเดินทางผ่านโลกด้วยความรู้สึกถึงจุดประสงค์และความมุ่งมั่นที่ปฏิเสธความท้าทายที่พวกเขาเผชิญ
ที่พวกเขามาเยือน ณ หมู่บ้านแห่งนี้ก็เพื่อตามหาเจ้าของจดหมาย
เราชอบที่เพลงนี้หยิบเอามุมความคิดถึงมาเล่าผ่านอาหารได้อย่างลงตัว เป็นเรื่องปากท้อง เรื่องการกินอยู่และวิถีชีวิตที่ห่างไกลจากรสชาติที่คุ้นเคย เมืองที่บีบให้เราใช้ชีวิตเร็วๆ กินอาหารอุ่นเร็วๆ รีบๆ จากร้านสะดวกซื้อ มันเทียบไม่ได้เลยกับรสมือแม่ที่ค่อยๆ ปรุงอย่างตั้งใจ